اصول اولیه دوچرخه سواری

اصول اولیه دوچرخه سواری

مهارت های اولیه در دوچرخه سواری      1)  حرکت در سربالایی ها :      در سربالایی ها حالت بدن  باید کمی تغییر پیدا کند :  -  بالا تنه کمی به جلو متمایل می شود. -  با پنجه ، رکاب زده و پاشنه را به طرف پائین متمایل کنید . -  در سربالایی تند در جلو زین قرار گرفته و رکاب بزنید. -  از شاخ گاوی های فرمان استفاده کنید. -  از دندهای سبکتر بهره برده و سعی کنید دور پا را بالا برده و آن را در حد ثابت نگه دارید. -  به تنفس خود نظم و آهنگ متناسب با حرکت پاها و بدن بدهید .     حالت ایده ال در سربالایی های تند ، این چنین می باشد:    با خم شدن به طرف فرمان ، وزن بالا تنه را به جلو متمایل کنید . بهترین وسیله برای این امر شاخ گاوی فرمان است که از آن می توانید به نحو احسن بهره ببرید . برخلاف دوچرخه سواری بر روی سطوح هموار و جادهای آسفالت ، هیچگاه در سربالایی های خاکی از روی زین بلند نشوید چرا که این عمل وزن را از روی چرخ عقب برداشته و باعث خلاص چرخیدن چرخ عقب می شود . پیست شما کوهستان و جاده های خاکی بوده و دوچرخه سواری در چنین شرایطی ، نیاز به تکنیکهای خاص خود را دارد که حتماً باید آنها را رعایت کنید .     2)  حرکت در سرازیری ها :     در سراشیبی ها یک اصل عمده را هیچگاه فراموش نکنید و آن اینکه تحت هیچ شرایطی نگذارید چرخ عقب دوچرخه شما بلند شود و این میسر نیست مگر با داشتن تجربه و دانش کافی . یکی از پارامترهای مهم و بسیار اساسی که می تواند سرعت شما را در سراشیبی ها به بالا ترین حد ممکن برساند اعتماد به نفس شماست . چه در مورد خود و چه در مورد دوچرخه تان ، تا سر حد امکان با رعایت نکات ایمنی از قبیل داشتن یک کاسکت خوب و استاندارد ، دستکش مناسب ، زانو بند ، ساق بند ، کتف بند ، می توان تا حد زیادی از بروز حوادث جلوگیری کرد . با دارا بودن وسایل فردی فوق همواره باید این یقین را داشته باشید که اگر کنترل دوچرخه را از دست دادید و به زمین اصابت کردید ، هیچ آسیبی شما نخواهد رسید . این اطمینان درونی تنها یکی از عوامل مهم برای دست یافتن به سرعتهای بالا هست . عامل دوم و مهمتر یک دوچرخه استاندارد و مناسب است . شما همانطور که با رعایت نکات فوق در مورد خود اطمینان پیدا می کنید باید در مورد دوچرخه تان هم اطمینان کامل را داشته باشید تا در هر زمان که اراده کردید ، ترمز کنید و یا بتوانید بدون دغدغه  خاطر مانور بدهید .نکته بعدی که حائز اهمیت است ، داشتن یک حالت ایده آل بدن در سراشیبی هاست که به دلیل جاذبه زمین و زاویه شیب های تند شما نا خود اگاه به طرف جلو متمایل می شوید و این امر سبب وارد آمدن وزن بدن بر چرخ جلو و تمایل مرکز ثقل به طرف جلو ، و در نتیجه باعث از دست دادن کنترل دوچرخه و بالطبع بلند شدن چرخ عقب و از دست دادن کنترل دو چرخه  می شود . دو حالت کلی برای گرفتن فرم مناسب در سراشیبی های تند یعنی سراشیبی های سنگلاخ و ناهموار و سراشیبی های هموار  و با شیب تند وجود دارد . در سراشیبی های ناهموار و سنگلاخ هیچگاه بر روی زین ننشینید اولا این امر باعث وارد آمدن شک به باسن شما شده و عوارض جسمی در بر خواهد داشت پس بهترین حالت این است که میله زین را از حد معمول کمی پائین تر بیاورید تا فاصله ای میان زین و باسن ایجاد شود تا شکهای وارده در این فاصله خنثی شود سپس روی پدالها بایستید . باسن را از زین عقبتر قرار دهید ، زانوها را کمی خم کنید و با کشاله ران ، زین را در بر بگیرید .  این حالت باعث می شود تا   1)  مرکز تقل شما به عقب متمایل شود .  2)  با قسمت داخلی ران (کشاله ران ) زین را در بر بگیرید ، در این حالت می توانید کنترل عقب دوچرخه را در اختیار داشته باشید و به طور دائم و مستقیم بر زین فشار وارد آورید تا به جلو تمایل پیدا نکنید . با زانو و بازوهای خم شده می توانید از شکهای وارده تا حد زیادی جلوگیری کنید . این حالت قدرت مانور شما را به بالاترین حد ممکن می رساند . دارا بودن تمرکز کامل و یک دید قوی و شناخت نسبی به مسیر و قدرت مانور بالا ، بسیار مهم است .با رعایت تمامی نکات فوق و دارا بودن بهترین دوچرخه کوهستان باز هیچ دلیلی برای به خطر انداختن جانتان وجود ندارد .     3)  ترمز گرفتن :    با اینکه جنس ، مدل و نوع ترمز در نگه داشتن و کنترل دوچرخه در سرعتهای بالا بسیار مهم است ولی از آن مهمتر نحوه صحیح استفاده کردن از ترمز می باشد . ترمز جلو بیش از 70% در نگه داشتن چرخ موثر می باشد . نحوه درست استفاده کردن از آن را فرا بگیرید .    تمرین :   نحوه استفاده از هر دو ترمز -  ترمز به فرم ABS  -  ترمز قبل از پیچ و حرکت  -  عدم گرفتن ترمز جلو در سنگلاخها .     4) پرش و عبور از موانع کوتاه :     هر مقدار هم که با احتیاط به طرف پائین در حرکت باشید باز با این حال ، پرش امری اجتناب ناپذیر بوده و می بایست برای فرار از خطر ، به سرعت ، حالت پرش به خود گرفته و از روی موانع پرش کنید . پرش در حالتهای مختلفی مورد استفاده قرار می گیرد ، همانند یک سنگ در جلو راه ، عبور از چاله ها ، رد کردن موانع و . . .  . برای عبور چرخ جلو از مانع یک راه حل بسیار ساده و همیشگی وجود دارد و آن بلند کردن چرخ جلو از روی زمین با دستهاست (تک چرخ ) . برای بلند کردن چرخ عقب و بدنه دوچرخه  چه راه حلی پیشنهاد می کنید ؟  بدون وجود فیکس ها در پنجه رکاب ، شما قادر به سبک کردن چرخ عقب نیستید . فیکس ها ی رکاب ، کف پای شما را به پدال ها ثابت نگه می دارند.بهترین حالت دید عمومی حدود 10 متر و دید چرخ جلو  2 متر است ، اما باز این نیز مانند موارد فوق بستگی تام به نوع مسیر انتخابی شما خواهد داشت . چنین دیدی کمک بسیار ی به شما خواهد کرد تا حالت مناسب را نسبت به مانعی که با آن مواجه می شوید به خود بدهید . نقش کمک فنرهای متعددی که بر روی دوچرخه به منظور گرفتن شکها قرار دارد بسیار حائز اهمیت و غیر قابل انکار است ، اما بهترین کمک فنر ممکن  بدن خود شماست که با گرفتن حالت مناسب می توانید نیروهای وارده را تا حد زیادی خنثی کند . حالت دست ها ، پاها و ستون فقرات نیز بسیار مهم و حیاتی است . چهار عامل سرعت شما را در سراشیبی ها به بالا ترین حد ممکن می رساند :    - اطمینان به خود از لحاظ بالا بردن نکات ایمنی فردی .    - اطمینان به دوچرخه تان از لحاظ لوازم و قطعات .    - داشتن تجربه کافی .    - حالت صحیح بدن در سرا شیبی های تند.فیکس های پدال نیز بسیار کمک خوبی خواهند بود چرا که بر شک های وارده ، خطر در رفتن پا از روی پدالها وجود دارد پس در کارهای جدی از فیکس پدال استفاده کنید .    توصیه :   هیچگاه اعتماد به نفس خود را از دست ندهید ، هر لحظه که فکر کردید و وسوسه شدید که زمین خواهید خورد این لحظه ای است که دوچرخه ، شما را به زمین خواهد زد ؛ با یک حالت ستیز و قدرت و نرمی به استقبال سراشیبی ها رفته و به خود تلقین کنید که هرگز تعادل خود را از دست نمی دهید .     5) دور زدن :     در دوچرخه سواری کوهستان بر خلاف دوچرخه سواری کورسی  با عوارض و ناهمواری های متفاوت و گوناگونی مواجهه هستیم  و به همین منظور نمی توان یک نسخه تمام عیار برای کلیه پیچ ها بیان نمود :در پیچهای جادهای اسفالت و مسطح همانند دوچرخه سواری کورسی زانوی سمت داخل پیچ را کمی بیرون داده و زانوی مخالف را به طرف داخل فشار می آوریم - در پیچهای خاکی می توان از این روش استفاده کرد و بسته به نوع مسیر می توان پای سمت موافق پیچ را از رکاب خارج کرده و از آن برای تعادل کمک گرفت - اگر اطمینان دارید که از سمت روبرو وسیله به سمت شما تردد نمی کند از کل عرض جاده برای بردن پیچ بهره ببرید . ( در جادهای خاکی ماشین رو مراقب وسط جاده باشید ، بدلیل اینکه در این جاده ها در مسیر های که چرخ  اتومبیل هستند جاده کوبیده شده و در وسط خاکی نرم و لغزنده قرار دارد ، حرکت در عرض جاده می تواند خطرناک باشد).   تمرین :    پیچیدن با سرعت پایین و شیبهای تند و با زاویه کم را تمرین کنید .     زمین خوردن ::     زمین خوردن در دوچرخه سواری کوهستان امری اجتناب ناپذیر است ؛ بنابراین باید همیشه از آمادگی کامل ذهنی و جسمی برخوردار باشید . چه از لحاظ وسایل ایمنی یا شخصی از قبیل :کاسکت و دستکش و . . . و چه از بابت آمادگی روحی و جسمی . از دست دادن کنترل دوچرخه و اصابت به زمین به چندین عامل مختلف بستگی دارد ، مانند ناگهان ترمز گرفتن و تصادف با مانع . . .  . چیزی که در تمام این حوادث مشترک بوده این است که در  اکثر موارد به هنگام زمین خوردن ، دوچرخه سوار در اثر سرعت به جلو پرتاب می شود و در اغلب اوقات فرد مورد نظر دچار آسیبهایی می شود که کمترین آنها خراش های بسیار عمیق جلدی است .    شما در این هنگام می توانید با خونسردی و داشتن اعتماد به نفس و رعایت موارد ذیل ، مقدار آسیب وارده به خود را به کمترین مقدار ممکن برسانید :   1)  در هنگام از دست دادن تعادل فرمان را رها و دوچرخه را از خود جدا کنید و سعی نکنید چرخ را همراه خود بیاورید. (توضیح : چرا که شما زمانی زمین می خورید که از سرعت بالایی برخوردار باشید و در این مورد اگر شما با دوچرخه تان با هم به زمین برخورد نمایید علاوه بر اصابت با زمین چرخ نیز از سمت بالا با شتاب به شما برخود می کند و آسیب مضاعف خواهید دید ).   2)  با یک حرکت نیمه چرخشی در فضا سعی کنید که اول کف دست و سپس بازو ، کتف و در نهایت تمام بدن شما با زمین تماس بگیرد .   3)  پس گرفتن شک اولیه با روش  2   : در این قسمت ، چند بار بر روی زمین بچرخید تا تمام سرعت شما به صفر برسد.  4)  سریع از محوطه پیست یا  منطقه عبور  (خیابان و ...) خود را به کنار بکشانید و به خسارت وارده به خود و دوچرخه تان بیندیشید !  دلایل  عمده روش فوق دراین است که وقتی از چرخ جدا می شوید و به زمین اصابت می کنید یک عضو بدن شما ، همانند مچ دست و ... قادر به گرفتن تمام شک وارده نبوده و لازم است با چندین عضو و نیز عمل چرخش  گریز از مرکز ، سرعت خود را به صفر برسانید.  یکی دیگر از دلایل چرخش این است که کشیده شدن بر سطح زمین باعث ایجاد خراش هایی در طول بدن می شود ولی با عمل چرخش تا سر حد امکان از بروز این گونه جراحات جلوگیری خواهد شد .    در انتهای این بحث باید خاطر نشان کرد که عمل چرخش برای مناطق سنگلاخ توصیه نشده و این روش برای مناطق شنی و یا خاک نرم بسیار مناسب بوده و کاربرد خوبی دارد.    با توجه به خطرات بیماری کزاز پیشنهاد می گردد :   آمپول ضد کزاز که دوره  6 ماهه دارد تزریق گردیده تا بر اثر زخمی شدن به این بیماری دچار نشویم البته در صورت عدم تزریق و زخمی شدن تا  6 ساعت می توان با تزریق از این بیماری پیشگیری کرد .

نکات مهم در خرید دوچرخه کوهستان

در این بخش به بحث درباره آشنایی با انواع دوچرخه های کوهستان و نکات مهم در خرید دوچرخه کوهستان مناسب خواهم پرداخت.

دوچرخه کوهستان چیست ؟ دوچرخه ای با طوقه هایی به قطر ۲۶ اینچ با سیستم تغییر دهنده دنده ها و مقاومتر از سایر دوچرخه ها می باشد .
دوچرخه سواران حرفه ای هیچ گاه دوچرخه خود را همانند یک خریدار معمولی به صورت حاضر و آماده از فروشگاهها تهیه نمی کنند بلکه بر حسب نوع فعالیت ، وزن ، قد ، چگونگی مسیر و … انتخاب می کنند.

برای خریدن دوچرخه موردنیاز خود ابتدا باید این مسئله را مدنظر قرار دهید که در کجا و در چه حد از آن کار خواهد کشید مثلا فردی مایل است با دوچرخه کوهستان خود از منزل تا محل کارش تردد کند ، یا فردی مایل است با دوچرخه خود در جاده های ناهموار کوهستانی حرکت کرده و با آن طبیعت گردی کند و یا فردی مایل است در سطح حرفه ای و برای شرکت در مسابقات دوچرخه سواری کوهستان از دوچرخه خود استفاده کند ؛ همه این افراد باید انتخاب هایی جداگانه و متمایز از یکدیگر انجام دهند. برای هر کدام از انتخاب های بالا، دوچرخه تان باید دارای معیارهای لازم و ویژه ای باشد پس در ابتدا مشخص کنید که در چه سطح و برای چه منظور دوچرخه سواری خواهید کرد . برای آشنایی بیشتر شما دوستان عزیز ابتدا نگاهی اجمالی به تقسیم بندی متداول انواع دوچرخه های کوهستان می اندازیم :

۱) دوچرخه های دانهیل : این نوع دوچرخه ها مخصوص سراشیبی هستند ، دارای کمک فنر های خاص و قوی در جلو و پشت تنه بوده و فوق العاده سنگین و بسیار مقاوم می باشند ، رکاب زدن با این نوع دوچرخه ها در سربالایی تقریبا غیر ممکن می باشد .

downhill bike

2)دوچرخه های  cross country  یا استقامتی : این دوچرخه ها نسبت به دوچرخه های دانهیل بسیار سبک بوده و از الیاژهای مقاوم و سبک ساخته می شوند و برای مسافتهای طولانی و جاده های کوهستانی سنگلاخ و ناهموار بسیار مناسب بوده و از محبوبترین و پرفروش ترین دوچرخه های کوهستان می باشند .

۳) دوچرخه های ATB : این نوع دوچرخه ها معروف به دوچرخه های شهری هستند و می توان آنها را نیز همه کاره لقب داد و می توان با آنها در جاده های کوهستانی ، خیابانها ، دشتها، جنگل ، کویر و چمنزارها همراه بود اما کارآیی دوچرخه های دانهیل و کراس کانتری را در سراشیبی و مسیرهای ناهموار کوهستانی و استقامتی ندارند .

Atb Style Bicycle For Boys

حال پس از مشخص شدن هدف خود از دوچرخه سواری توجه شما را به نکاتی چند در مورد انتخاب و خرید دوچرخه جلب می کنم :

۱) دوچرخه ای شناخته شده را انتخاب کنید .

۲) به خدمات پس از فروش و کارخانه سازنده آن دوچرخه و همچنین گارانتی تنه و قطعات آن توجه کنید .

۳) مهمترین قسمت دوچرخه تنه آن می باشد ، پس به آلیاژ و مرغوبیت آن توجهی ویژه داشته باشید ۰

۴) تک تک قطعات دوچرخه را از نظر کیفیت و مرغوبیت و همچنین کارخانه های سازنده بررسی نمایید .

۵) به سایز دوچرخه انتخابی خود توجه کرده و دوچرخه ای استاندارد و متناسب با قد و چثه بدن خود انتخاب کنید .

اندازه تنه ( فاصله میان محور اهرم رکاب یا قامه تا بست لوله زین )(cm)	طول تنه cm
41	165- 155
46	175- 165
51	185- 175
54	185 به بالا

۶) به رکاب خور بودن ، استحکام ، زیبایی و راحتی دوچرخه انتخابی خود توجه کنید .

۷) از set بودن بعضی از قطعات دوچرخه خود همانند طبق قامه ها ، زنجیر و شانژمان مطمئن شوید .

۸ ) در انتخاب دوچرخه هرگز فریب تجهیزات اضافی مانند کمک فنر های زیاد ، ترک بند ، چراغ و … را نخورید .

۹) برای اطلاع بیشتر به سایت های اینترنتی کارخانه های سازنده دوچرخه و کاتالوگ های مخصوص مراجعه کنید .

۱۰) حداقل چندبار به فروشگاه موردنظر مراجعه کرده و دوچرخه انتخابی خود را بررسی نمایید .

۱۱) در هنگام خرید دوچرخه به همراه فرد مطلع و با تجربه بروید.

پس خرید دوچرخه کوهستان مناسب خود و ورود به دنیای بی نظیر دوچرخه سواری کوهستان را به شما تبریک می گویم .

مخترع ایرانی لباسی برای محافظت کامل افراد در هنگام سقوط از ارتفاع

مخترع ایرانی لباسی برای محافظت کامل افراد در هنگام سقوط از ارتفاع تولید کرد .

لباس محافظ سقوط از ارتفاع توسط یک زن مخترع ایرانی ساخته شد. فرشته مناف زاده در گفت وگو با خراسان در توضیح اختراع خود گفت: این لباس محافظ برای نخستین بار درجهان ساخته شده است و نمونه مشابه داخلی و خارجی ندارد. این سیستم محافظ برای ارتفاعات کم و زیاد قابل استفاده است و تفاوت آن با چتر نجات، داشتن همین ویژگی است. چتر نجات در ارتفاع پایین قابل استفاده نیست و حتی آتش نشانان هم نمی توانند از آن ها در ساختمان های چندطبقه استفاده کنند. وی تصریح کرد: این دستگاه جدید از ۳ قسمت تشکیل شده است. قسمت اول آن بخش تحتانی است که روی سطح زمین قرار می گیرد و قسمت بالایی آن می‌تواند هوا یا خلاء و یا هرنوع گازی که خاصیت شعله ور شدن (آتش گیر) ندارد، باشد. روی این قسمت، پارچه ای معمولی کشیده می شود که جنس آن چندان مهم نیست. درقسمت میانی دستگاه محافظ سقوط از ارتفاع، مایع لغزانی قرار می گیرد. این مایع باید مایعی باشد که وقتی انرژی به آن منتقل می شود نیروی کشسانی آن زیاد باشد. درواقع اگر به یک قسمت از آن نیرو وارد می شود، با استفاده از خاصیت کشسانی، باید این نیرو به قسمت های دیگر هم منتقل شود. به عنوان مثال، وقتی که انرژی به فنری وارد می شود نیروها از یک قسمت فنر به قسمت های مختلف آن منتقل می شود و درنهایت فنر به حالت اولیه خود برمی گردد. وی با تاکید براین نکته که به جای مایع لغزان می توان از ماده نرمی هم استفاده کرد، گفت: منظور از ماده نرم ماده ای شبیه ژله است اما باید از ژله سفت تر باشد. ژل هایی نیز که برای حالت دادن به مو استفاده می شود، برای این کار مناسب است. مناف زاده که برای ساخت دستگاه محافظ سقوط از ارتفاع از ژل مو استفاده کرده است، گفت: ژل مو را با موادی مانند شن غلیظ کرده ام تا چگالی آن بالا رود. وی سپس دمای این ماده را پایین آورده و درنتیجه ژل را به صورت جامد در این دستگاه مورد استفاده قرار داده است. وی درقسمت تحتانی دستگاه که با زمین ارتباط پیدا می کند، پشم شیشه قرار داده است. البته اگر بین پشم شیشه ها خلاء وجود داشته باشد، بهتر است. همچنین دراین قسمت از فنرهایی استفاده شده که در بالا و پایین هر فنر، آهن رباهایی که قطب های هم نام آن ها روبه روی هم است، نصب شده است. زمانی که فنر با سطح زمین برخورد می کند، اگر انرژی آن قدر زیاد باشد که سبب فشردگی فنر شود قطب های هم نام که نیروی دافعه دارد به یکدیگر نزدیک می شود و از فشردگی بیش از حد آن ها جلوگیری می کند. مناف زاده افزود: محافظ سقوط از ارتفاع مانند یک بلوز و شلوار است که پوشیده می شود و سرتا پا را فرا می گیرد. این محافظ قسمت جلوی بدن را به طور کامل می پوشاند و وقتی جمع می شود حالت کوله پشتی دارد. این بانوی مخترع تصریح کرد: در وسط این دستگاه، حسگری تعبیه شده است که باعث می شود، به طور دقیق فرد در همان سمتی که پرتاب می شود، فرود آید و علاوه بر این، حسگر درون دستگاه به سیستم فاصله یابی نیز مجهز است که فاصله شخص را تا زمین اندازه گیری می کند. وی بابیان پایین بودن هزینه تولید دستگاه محافظ سقوط از ارتفاع نسبت به چترهای نجات گفت: همه مواد تشکیل دهنده این محافظ در داخل کشور وجود دارد و نیازی به واردات آن از کشورهای دیگر نیست و درصورت صنعتی شدن این محصول، قیمت آن حدود ۵۰۰ هزار ریال برآورد می شود. مناف زاده که اختراع خود را در اداره کل ثبت شرکت ها و مالکیت صنعتی ایران به ثبت رسانده، در سی وهفتمین دوره مسابقات بین المللی مخترعان جهان سال ۲۰۰۹ که در کشور سوئیس برگزار شد، موفق به کسب مدال برنز شده است.

گشایش مسیری بطول 240 متر توسط تیم مستقل بانوان آزادگان مشهد

گشایش مسیری بطول 240 متر توسط تیم مستقل بانوان آزادگان مشهد

.

                

گشایش مسیر" خاطره سروش" بطول 240 متر توسط تیم مستقل بانوان آزادگان مشهد این دیواره که از سال پیش جهت گشایش توسط کمیته فنی بررسی شده بود، در فاصله حدود 2 کیلومتری از روستای اخلومد، واقع در بالای آبشار اخلومد و نزدیک سرچشمه آن است. تابستان 1370 جمعی از سنگنوردان باشگاه آزادگان مشهد اقدام به گشایش مسیری با عنوان سروش در این منطقه نمودند و اکنون مسیر خاطره سروش کنار مسیر سروش قرار دارد و یادبودی است از کار ارزشمند افرادی که در گذشته دیواره های بسیاری را در اخلومد گشایش نموده اند. جهت رسیدن به پای دیواره بایستی از مسیر پاکوب کنار آبشار اخلومد تا رسیدن به سرچشمه آن صعود نمود. پنجشنبه 7 خرداد 1388 دو نفر از بانوان دیواره نورد باشگاه آزادگان مشهد بنامهای ملیحه حسینی و راضیه کاظم زاده جهت گشایش دیواره ای بطول 240 متر عازم منطقه اخلومد شدند. این تیم دو نفره بهمراه مربی و سرپرست برنامه آقای جلال رضایی و پشتیبانی مریم نیک اندام و غزال نیاپرست در طی دو روز اقدام به بارگذاری نموده و در طی چهار روز سه طول از مسیر را گشایش نمودند. صعود به شیوه آلپی و از پایین انجام گرفت. سه کارگاه نصب شده در طول مسیر بولت و زنجیر می باشد. در طول مسیر بجز مکانهایی که امکان ابزارگذاری وجود دارد، سایر قسمتها رول کوبی با فواصل استاندارد انجام گرفته است. گزارش کامل برنامه بهمراه عکس و کروکی پس از اتمام مسیر ارائه خواهد شد.

گرفتن عضلات

گرفتگی عضلات : عدم هماهنگی میان آبرسانی و ماهیچه ها

.

                

تئوری مشهور تمرینات محرکی گرفتگی عضلات EAMC که معتقد است گرفتگی عضلات در نتیجه عدم توازن مایعات بدن ، به خصوص عدم آبرسانی و ناهنجاری در سطوح الکترولیت خون بوجود می آید ، با یک تحقیق روی دوندگان دوی مسافت رد شد . محققین همچنین توضیح می دهند که اختلالات الکترولیتی و اختلال در عملکرد مواد سیال بدن در شرایط بالینی خاصی با گرفتگی عضلانی همراه شده بوده اند و بنابراین اغلب چنین بنظر میرسد که با وجود فقدان مدرکی برای این معلول ، گرفتگی عضلات EAMC علت مشابهی دارد . آنان بررسی های خود را چنین آغاز کردند که ابتدا مشخص کنند آیا گرفتگی عضلات EAMC  در دوندگان ماراتن به تغییرات در غلظت الکترولیت سرم خون و شرایط آبرسانی وابسته است . یک گروه متشکل از 72 دونده مرد که در دو مسابقه دوی مسافت اقیانوسی که هر سال در مسیر 56 کیلومتری شهر کلیپ تاون برگزار می شود ، شرکت کرده بودند ، در مورد سابقه گرفتگی عضلات EAMC مورد پرسش واقع شدند . سپس به جهت بسط و تعمیم شرایط حین مسابقه ، موارد مورد پیگیری و بررسی قرار گرفتند . همه افراد قبل و بلافاصله پس از مسابقه وزن شدند تا تغییرات وضعیت آبرسانی بدن شان مورد ارزیابی قرار گیرد . قبل از مسابقه ، بلافاصله بعد از آن و یک ساعت بعد ، از خون افراد نمونه گیری کردند و غلظت گلوکز ، پروتئین ، سدیم ، پتاسیم ، کلیسیم و منیزیم همچنین شاخص های مختلف آبرسانی مورد بررسی قرار گرفت . از 72 دونده تحت بررسی ، 45 نفر سابقه گرفتگی عضلات EAMC داشتند حال آنکه 27 نفر تجربه قبلی در گرفتگی عضله داشتند . به این ترتیب 21 نفر از 45 دونده با سابقه گرفتگی عضلات هم در طول مسابقه و هم یک ساعت بعد آن ، گرفتگی شدیدی را تجربه کردند حال آنکه 22 نفر از 27 دونده با چنین معظلی روبرو نشدند . یک گروه بازرسی بمنظور مقایسه اهداف تشکیل شد . یافته ها به قرار ذیل بودند : همه حوادث گرفتگی عضلات در نیمه آخر مسابقه یا بلافاصله پس از آن اتفاق افتادند . بیشترین دوندگان مبتلا به سه مورد یا بیشتر را گزارش کردند . بطور متداول عضلات پشت زانو 48% و ماهیچه های چهار سر 38% با این معظل درگیر بودند . بسیاری از گرفتگی ها از نظر شدت ، متوسط تا وخیم بودند و با کند کردن قدم ها یا کشیدگی خفیف عضله درد کاهش می یابد . گروه هایی که قبل و بعد از مسابقه وزن شدند درصد وزن ، حجم خون ، مقدار پلاسما و سلول های قرمز خون شان تفاوت چندانی نداشت . همچنان تفاوتی هم در وضعیت آبرسانی نشان ندادند . غلظت سدیم خون بلافاصله بعد از مسابقه در گروهی که دچار گرفتگی عضله شده بودند ، بسیار کم بود . حال آنکه غلظت منیزیم بسیار بالا بود . به هرحال مشاهده شد که تفاوت ها بسیار کمتر از آن بود که از نظر بالینی مورد توجه قرار گیرد . بعلاوه محققین گزارش کردند که کاهش غلظت سدیم سرم خون بعد از مسابقه در گروهی که دچار گرفتگی شده بودند ممکن است مربوط به جذب ماده سیال افزایش یافته و در طول مسابقه در میان افراد این گروه بوده باشد . هرچند الگو و نحوه مصرف نوشیدنی ها بطور مستقیم اندازه گیری نشد ، بنظر میرسد اقزایش مصرف مایعات در گروهی که دچار گرفتگی عضله شده بودند تا حدودی به این خاطر است که این دیدگاه که گرفتگی عضلات به خاطر عدم آبرسانی است ، بسیار رواج یافته است . این تصور با یافته هایی مانند :  دوندگانی که حین تمرینات دچار گرفتگی عضله می شوند بسیار کمتر دچار کم آبی می شوند تا دوندگانی که بلافاصله بعد از مسابقه دچار این عارضه می شوند . درصد کاهش وزن در این گروه ها پس از مسابقه به ترتیب  2/9% , 3/6% بود . نتیجه تحقیقات ما فرضیه متداول  : تمرینات محرکی برای گرفتگی عضلات هستند ، را حمایت نمی کند . گرفتگی عضلات در دوهای مسافت طولانی هم با تغییرات در غلظت الکترولیت سرم خون و هم تغییرات در وضعیت آبرسانی همراه است . بنابراین فرضیه های دیگر که به توضیح علت گرفتگی عضلات در تمرینات محرک می پردازند ، باید مورد بررسی قرار گیرند .              www.sport.ir منبع

تغذیه ورزشی

تغذیه ورزشی .

نقش تغذیه در انجام ورزش   شاید فقط یک ورزشکار حرفه ای از ارزش تغذیه در انجام ورزش ها آگاه باشد و به خوبی نقش تغییراتی که رژیم غذایی در بهبود انجام تمرینات دارد را درک کند. شواهد بسیاری نشان دهنده رابطه بین مصرف غذا و انجام ورزش ها هستند.  همچنین یک رژیم غذایی بد، به طور یقین اثر منفی بر انجام حرکات ورزشی می گذارد ، حتی اگرحرکات  به صورت غیر حرفه ای باشند.   یک رژیم غذایی که شامل مقدار کافی از کالری، ویتامین ها، مواد معدنی و پروتئین باشد، انرژی لازم برای انجام یک مسابقه و یا یک ورزش تفریحی را تامین می کند.   توصیه های لازم در این زمینه   ترکیبات یک رژیم غذایی که برای یک ورزشکار توصیه می شود، تا حدودی با رژیم غذایی افراد معمولی تفاوت دارد. اگرچه هرم غذایی راهنمای بسیار خوبی در این زمینه است، با این حال مقدار مصرف هر گروه از غذاها، بسته به نوع ورزش و میزان تمرینات و همچنین زمان انجام آنها متفاوت است. علاوه بر این، کالری مورد نیاز بسته به سایز، سن، جنسیت و میزان انجام ورزش ها و حرکات ورزشی دارد و به همین دلیل، تعداد وعده های غذا نیز از فردی به فرد دیگری متغییر است.   کربوهیدرات ها   کربوهیدرات های مرکب، جزء اصلی یک رژیم هستند که در غذاهایی چون پاستا، ماکارونی، انواع نان شیرینیها، نان های سبوسدار و برنج وجود دارند. کربوهیدرات ها تامین کننده انرژی، فیبر، ویتامین ها و مواد معدنی هستند و در عین حال، دارای مقدار ناچیزی چربی هستند. یک رژیم غذایی مملو از کربوهیدرات ها، باعث افزایش ذخیره انرژی بدن از کربوهیدرات ها (که گلیکوژن نامیده می شود) می شود. و همین موضوع باعث انجام هرچه بهتر ورزش های استقامتی، به ویژه در زمان های بیش از یک ساعت می شود.   امروزه روش کلاسیک و سنتی ذخیره کربوهیدرات ها، منسوخ شده است و به جای آن از روش جدید و اصلاح یافته استفاده می شود که در افزایش گلیکوژن ماهیچه ها کم ضررتر و موثر تر است. مهم ترین عاملی که ذخیره گلیکوژن را افزایش می دهد، سوزاندن 50 تا 60 درصد از کربوهیدرات ها و تبدیل آن به انرژی در طول روز است.  قندهای ساده که در موادی نظیر نوشابه های غیر الکلی، انواع مرباها و ژله ها و آبنبات ها هستند، اگرچه کالری بسیار زیادی را به بدن می رسانند، اما از نظر غذایی ارزش چندانی ندارند. و در حقیقت، اگر دقیقاً پیش از انجام ورزش ها مصرف شوند، باعث کاهش کارآیی ورزشکاران می شود و حتی ممکن است منجر به کاهش میزان قند خون شوند.     پروتئین ها   مهم ترین نقش پروتئین ها در بدن، رشد و ترمیم بافت های بدن است. بسیاری از مردم بر این عقیده هستند که ورزشکاران به مقدار زیادی پروتئین نیاز دارند و رژیم آنها باید از مقدار پروتئین بالایی برخوردار باشد، تا ماهیچه های آنها رشد کنند. اما محققان بارها و بارها در آزمایشات و تحقیقات خود، چنین نظریه ای را غلط بر شمرده اند و این موضوع که رژیم پروتئین باعث رشد و افزایش ماهیچه ها می شود، نادرست است. تنها عاملی که باعث افزایش حجم عضلات بدن می شود، انجام تمرینات شدید و مداوم است.   مصرف پروتئین در ورزشکاران و افرادی که به تمرینات بدنسازی می پردازند، در مقایسه با افراد معمولی، تنها مقدار بسیار کمی افزایش می یابد و البته اغلب آنها این مقدار ناچیز را از راه خوردن غذای زیاد جبران می کنند. به طوری که اغلب ورزشکاران آمریکایی بیش از نیاز بدنشان پروتئین مصرف می کنند و حتی این مقدار به دو وعده در روز می رسد.    بنابراین بدن افراد برای افزایش عضلات و ماهیچه ها، پیش از آنکه شروع به ورزش های سنگین و سخت کنند، نیاز به پروتئین دارد. البته باید یادآور شد که پروتئین اضافی تبدیل به انرژی شده و حتی در بعضی مواقع به شکل چربی در بدن ذخیره می شود. به همین دلیل مصرف بالای اسیدآمینوها وپروتئین ها به هیچ عنوان توصیه نمی شود. زیرا علاوه بر ایجاد کمبود کلسیم، بار زیادی بر روی کلیه ها میگذارند که نیازمند تصفیه بیشتر مواد پروتئینی نیتروژن دار است.   آب و مایعات   آب مهم ترین ماده برای بدن است و علیرغم اهمیت آن از سوی ورزشکاران نادیده گرفته می شود. آب و مایعات برای آب رسانی به اندام های بدن و تنظیم دمای آن بسیار ضروری هستند. آبی که بدن از راه تعریق از دست می دهد تا خنک بماند، ممکن است در طول مدت یک ساعت ورزش، به چندین لیتر برسد. افراد بالغ و بزرگسال، هرگونه کاهش وزن در طول ورزش را که به علت از دست دادن آب بدن است، باید از طریق نوشیدن آب و دیگر مایعات جبران کنند. بهترین روش برای آنکه مطمئن شوید آب کافی به بدن شما در حین ورزش می رسد، آنست که ادرار شما شفاف باشد.   چند توصیه برای رساندن آب کافی به بدن      به مقدار کافی آّب، آبمیوه و شیر بنوشید   از نوشیدن آشامیدنی های کافئین دار، جداً خودداری کنید. زیرا کافئین یک ماده ادرار آور است و باعث از دست رفتن آب بدن می شود  قبل، بعد و در حین ورزش به مقدار کافی مایعات بنوشید   در طول ورزش به کودکان مقدار کافی مایعات بخورانید. زیرا آنها مانند افراد بزرگسال در مقابل تشنگی ممکن است واکنش نشان ندهند   بدست آوردن وزن مناسب برای مسابقات   هر گونه تغییر در وزن بدن به منظور شرکت در مسابقات، باید بصورت بی خطر و موثر صورت گیرد. در غیر اینصورت ضرر آن بیش از منفعت آن است. پایین نگه داشتن وزن بدن به طور غیر اصولی، کاهش سریع وزن و یا افزایش وزن به طور سریع و غیر طبیعی ممکن است اثرات سوء و بدی بر روی سلامت بگذارد.   بنابراین هر گونه افزایش یا کاهش وزن باید به طور صحیح و اصولی انجام شود. ورزشکاران جوان که قصد دارند وزن خود را کاهش دهند بهتر است از یک متخصص رژیم و تغذیه کمک بگیرند. در غیر این صورت ممکن است از نظر سلامت دچار مشکلاتی شوند. هرم غذایی؛ راهنمای خوبی برای چگونگی مصرف انواع غذاها است و اگر به درستی مورد استفاده قرار گیرد، ویتامین ها و دیگر مواد معدنی لازم به بدن خواهد رسید. منبع : www.seemorgh.com

فواید کوهنوردی

فواید کوهنوردی

.

                

همچنانکه می دانیم هدف از ورزش کردن و تربیت بدنی پرورش جسم و توسعه کامل قوای فکری و اخلاقی و آماده ساختن افراد مفید برای جامعه می باشد . و از آنجا که هیچ عمل مثبتی خالی از نتایج مربوطه نیست ، کوهنوردی نیز می تواند بهترین فواید تربیتی و پرورشی را در راستای اهداف تربیت بدنی فراهم کند . لذا بطور مختصر به این فواید اشاره می کنیم : · فواید تربیتی ( روانی - اجتماعی ) • جمع گرایی ( تعاون ) و ایجاد صمیمیت در شرایط سخت • ایثار و از خود گذشتگی • صبر و مقاومت • اتکاء به نفس • تزکیه نفس • تکمیل اوصاف و خصائل اخلاقی و کسب ملکات فاضله • پرورش توان مدیریت ، سرپرستی و رهبری • پرورش و پذیرش احترام به قوانین گروهی و اجتماعی · فواید پرورشی ( جسمانی ) منظور از همه ورزشها و بازیها جلوگیری از خمودگی ، افسردگی و پیری زود رس بوده ولی اندام و ماهیچه های ورزیده که در ورزشهای ایستا بدست می آید کافی نیست ، بلکه شادابی تن و روان باید با هم باشد که این مهم در ورزش کوهنوردی و کوهپیمایی حاصل می شود . • رشد و نمو قوا و برقراری سلامت ( تقویت قوای جسمانی بدن ) • تناسب اندام ( حفظ تناسب ) • چالاکی و مهارت • تنفس های با ارزش ( تنفس عمیق و منظم ، تنفس هوای پر اکسیژن ) • تقویت عضلات دست و پا و بدن سازی • فراگیری حفظ تعادل در شرایط سخت • تقویت و آرامش اعصاب ( ایجاد هماهنگی بین اعصاب و عضلات ) • تنظیم دستگاههای گردش خون ، هاضمه ، تنفس • ایجاد استقامت در برابر فشارهای جسمی و کمبودها در شرایط سخت

راه های پیش گیری از سرما خوردگی

راه های پیش گیری از سرما خوردگی .

پاییز امسال با سرمای عجیب و غریبش خیلی ها را غافلگیر کرد به طوری که هنوز زمستان شروع نشده، عده زیادی مبتلا به سرماخوردگی شده اند.پیش بینی های سازمان هواشناسی مبنی بر در راه بودن موج جدیدی از سرما، ما رابر آن داشت تا پیرامون سرماخوردگی و راه های پیشگیری از آن نظر یک پزشک متخصص عفونی را جویا شویم. دکتر آزاده ابراهیم زاده سرماخوردگی را عفونت سیستم تنفسی فوقانی تعریف می کند که به صورت حاد شروع شده و خود محدود شونده است.وی می گوید: عامل سرماخوردگی انواع ویروس های تنفسی است و این ویروس ها می توانند شامل ویروس پاراآنفلوآنزا، رینوویروس، کوروناویروس و آدنوویروس باشند.وی در خصوص اپیدمیولوژی سرماخوردگی می افزاید: سرماخوردگی بیماری شایعی است که از 6 تا 7 بار در سال برای کودکان و 4 تا 5 بار در سال برای بزرگسالان متغیر است.به گفته این متخصص عفونی بیشترین موارد شیوع سرماخوردگی در اوایل پاییز است برخلاف آنفلوآنزا که همه گیری آن در اواخر پاییز و زمستان می باشد.وی در پاسخ به این سوال که »علائم بالینی سرماخوردگی چیست؟« عنوان می کند: سرماخوردگی مانند آنفلوآنزا سیر بسیار حاد ندارد به طوری که در 2 تا 3 روز که فرد احساس ضعف و بیماری می کند علائم به تدریج شروع و اضافه می شوند.وی با بیان این که بیماری سرماخوردگی به مدت 2 تا 3 روز در شدت است و طی 5 تا 7 روز خود به خود علائم آن برطرف می شود، می افزاید: سوزش و خارش در حلق، آب ریزش بینی و اشک ریزش، تب خفیف یا بدون تب برخلاف آنفلوآنزا که تب بالا مشاهده می شود، گرفتگی صدا، عطسه و سرفه های خشک از جمله علائم بالینی سرماخوردگی هستند. تشخیص و درمان وی درخصوص تشخیص سرماخوردگی اظهار می دارد: در اغلب موارد از طریق علائم بالینی و معاینه می توان بیماری های ویروسی را از انواع باکتریال تفکیک کرد و تشخیص سرماخوردگی از طریق انجام آزمایش و پاراکلینیک نمی باشد. استادیار دانشگاه علوم پزشکی بیرجند با بیان این سرماخوردگی بیماری خود محدود شوند است، عنوان می کند: در درمان این بیماری آنتی بیوتیک به طور قطع توصیه نمی شود و درحالی که برخی بیماران تصور می کنند می توان با تجویز آنتی بیوتیک از عفونت های باکتریال بعدی جلوگیری کرد که این تصور صد درصد اشتباه است.به گفته دکتر ابراهیم زاده، آنتی بیوتیک ها نه تنها اثر پیشگیری در عفونت های بعدی ندارد بلکه با مصرف آن ها فرد در آینده دچار عفونت های مقاوم می شود که درمان را سخت تر می کند.وی تاکید می کند: در سرماخوردگی درمان ضد ویروسی خاصی برخلاف آنفلوآنزا وجود ندارد، اما مصرف مسکن های ساده مثل استامینوفن، آنتی هیستامین هایی مثل کلماستین، قرص سرماخوردگی به کاهش علائم بیماری کمک می کند.وی به بیماران مبتلا به سرماخوردگی استراحت نسبی، استفاده از بخور و مصرف مایعات گرم را توصیه می کند و متذکر می شود: برای پیشگیری از سرماخوردگی واکسن خاصی وجود ندارد و هیچ گونه درمان دارویی برای پیشگیری از سرماخوردگی توصیه نمی شود. وی رعایت نکات ساده بهداشتی مثل شستن دست ها، استفاده از دستمال جلوی بینی و دهان در حین سرفه و عطسه را تنها روشهای پیشگیری از سرماخوردگی بیان می کند و ادامه می دهد: حضور نیافتن فرد بیمار در محیط های متراکم به منظور انتقال نیافتن بیماری، حضور نیافتن کودکان در مدارس برای پیشگیری از انتقال بیماری به همکلاسی ها در پیشگیری از سرماخوردگی مفید است.وی خاطرنشان می کند: در برخی موارد پس از عفونت های تنفسی و ویروسی مثل عفونت گوش یا سینوزیت وجود دارد که درصورت بروز تب بالا درد گوش، سردرد شدید و وجود ترشحات پشت حلق فرد باید به پزشک مراجعه کند.وی متذکر می شود: درصورت تاکید پزشک به استفاده از درمان های اختصاصی بیماران باید توجه داشته باشند خودسرانه از آنتی بیوتیک ها برای درمان سرماخوردگی استفاده نکنند. وی خاطرنشان می کند: انتقال سرماخوردگی از طریق ترشحات تنفسی مثل سرفه، عطسه و صحبت کردن است.